تخریب محل ریاضت کاشف(موسوم به کت سه در)

   

  هر انسانی هنگامی که به گذشته خود فکر می کند و بزرگانی که در محیط و فرهنگی مشابه او پرورش یافته و  در مدتی آوازه علم و شهرت آنان جهانگیر شده می اندیشد یک افتخار و احساسی به او دست می دهد و او را بیشتر در رسیدن به مراتب عالی و پیشرفت سوق می دهد. این مقدمه را به این خاطر آوردم که به اهمیت احترام به علماء و بزرگان را ابتدا  برای خودم یادآوری کنم. نکته مهم آن است که امروزه مسئولین هر شهری تلاش می کنند که میراث باستانی آن شهر و ناحیه را زنده نگاه داشته و اگر مسافر و سیاحی قدم به آن شهر بگذارد و از مردم بپرسد که آثار مهم و دیدنی شهر شما چیست؟ مردم با کمال احترام و افتخار اعلام کنند که مثلا سبزقبا ، پل باستانی و.... آنچه مایه تاسف مردم دزفول و برخی شهر ها می باشد این است که مسئولین نه تنها به این مسائل فرهنگی توجه نمی کنند بلکه به تخریب آثار باستانی نیز می پردازد و در تسطیح کردن آن منطقه دقت خاصی بعمل می آورند و گویی بهتر آن است که شهر از چنین مناظری پاک شود. غرض از این پرحرفی اینکه نگارنده در تحقیقاتی که در مورد کاشفیه و محل ریاضت سید صدرالدین کاشف دزفولی _عارف مشهور_داشتم ، دریافتم که تا دهه پیش هنوز محلی به نام کت سه در  در پشت قبرستان کاشفیه وجود داشته و اینکه اهل حال و فرهنگ به آنجا مراجعه و از منظره زیبای آن لذت می بردند و مدتی در آن محل درنگ می نمودند. این کت طوری بوده که دو صخره داشته است و آب رودخانه از میان این دو صخره عبور می کرده و سید صدرالدین در یک طرف مشغول عبادت بوده و در طرف دیگر نیز مراجعین و مردمی که سوال داشتند می آمدند . در مباحثه ای که با فاضل ارجمند جناب آقای سید احمد موسوی فیاض دزفولی(از سادات گوشه) داشتم  ایشان بیان نمودند که متاسفانه سازمان آب و برق این مکان را تخریب نمود و اکنون کارخانه مذکوره در جنب پل سوم احیا نموده است. از طرفی باعث شده  که رفت و آمد به اطاق موسوم به کاشفیه را که اکنون بر ستونی واقع شده است غیر ممکن نماید . من به نمایندگی از فرهنگ دوستان این مطلب را عرض می کنم که ای کسانی که داعیه حفظ فرهنگ و میراث مملکت را دارید ، آیا این کار درست بوده است که محلی را که می توانستیم جاذبه ای برای شهر خود قرار دهیم تخریب نموده و حتی مکانی را نیز که می توانسته یادی از سید صدرالدین کاشف دزفولی باشد نیز از بین ببریم ؟ و بعد ادعا کنیم که به فرهنگ کشورمان می بالیم و به بزرگان و درگذشتگان احترام می گذاریم و از وجودشان بهره می بریم!!!! و پس از مرگشان برایشان همایش بگیریم؟ آیا این قول با عمل یکسان است؟؟؟؟ در اصفهان مقبره استاد کاشف آقا محمد بیدآبادی مورد قبول خاص و عام است و یکی از اماکن مشهور قبرستان تخت فولاد می باشد ولی آیا مقبره کاشف نمی توانست، نزدیک به همین احترام باشد؟؟ نتیجه گیری را به خوانندگان وا می گذارم. و آرزو دارم که نه تنها بزرگان شهرستان دزفول بلکه دیگر شهرهای اسلامی که از این مشکل رنج می برند فکری در جهت بازسازی این اماکن نموده و حرکتی نمایند.