یک نامه از آقا محمد بید آبادی به کاشف

هوالحق

 با سلام خدمت عارف و عرفان دوستان گرامی وبلاگ کاشف

  از مدتها پیش قصد داشتم که کتاب نامه های عرفانی آقا محمد بید آبادی که به شاگردان خود نوشته و توسط محقق ارجمند آقای صدرایی تصحیح شده است تهیه نموده و بخوانم تا نامه ای در مورد کاشف ببینم هست یانه. خداوند متعال هفته قبل در قم المقدسه توفیق به بنده حقیر داد تا این کتاب را تهیه نمایم و به مطالعه آن بپردازم. در این کتاب به نامه ای از مرحوم آقا محمد بید آبادی عارف نامی و بزرگ یافتم که به صدر الدین کاشف دزفولی مرقوم داشته بودند. فلذا مناسب دیدم برای خوانندگان این وبلاگ تهیه نموده تا مورد استفاده واقع شود. امید است که حق تعالی این اقدام ناچیز در راهش را قبول نموده و خوانندگان و بنده حقیر را مورد لطفش قرار دهد.

                                                                                                                 یکشنبه 13/3/86 دزفول

مکتوب یازدهم: نامه به کاشف دزفولی[1]

ذکری بهتر از «لا اله الا الله نیست»

 در اسعد اوان شرفیاب رقیمه نامی فرزند طریقن-وفقه الله لسعاده الدارین- شده و از خوشی طینت، بعضی صفات که در این خاکسار نبوده قلمی شده . اللهم اجعلها لی خیرا مما یظنون و اغفرلی مما لا یعلمون.

موافق اخبار، ذکری بهتر از «لا اله الا الله» نمی باشد با تذکر معنی مدامت نماید. جان برادر تسمع بالمعیدی خیر أن تراه.

زنهار به آواز به جایی نرسی           کآواز دهل شنیدن از دور خوش است.

{والسلام}

---

[1] -تذکره السالکین(نامه های عرفانی آقا محمد بید آبادی(ره))، صدرایی خویی علی، قم، نور السجاد، چاپ اول، 1385، ص 126